Sanatın “Oyun” olası geldi.
Bazen çocuklara kimlik giydirirler. Çocuk bilmiş bilmiş konuşur. Bizlere de alkış tutarız. Nasıl da büyük oldu diye. Biz alkışladıkça o büyür. Küçük bedeninde büyük kimliklerin alkışlanmasına alışır. Ancak yaptığı hatayı büyüdüğünde anlar. Çoçuksam çoçuk gibi olmalıyım. Olmalıydım.
Büyüdük. Oynayın dedi birileri. Hatırlayamadım. Aslında çok kolay da değil hani. Küçükken büyük olmak kolaydı. Büyükken çocuk olmak zor. Unutmuşum.
Oyun oynayasım geldi. Unutmuşum oyunlarımı. Ya da tam öğrenememişim. Bende içinde olduğum şeyle oynadım, sanatla. Sanatın oyun olası geldi. Öyleydi zaten.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder